Zapisz na liście zakupowej
Stwórz nową listę zakupową

Co stylistka paznokci powinna wiedzieć na temat łuszczycy paznokci?

  
 

Istnieje wiele odmian łuszczycy, również na paznokciach. Społeczeństwo choruje i rozwijają się coraz to inne odmiany chorób, często nieuleczalnych. Do takich chorób należy właśnie łuszczyca. Wiesz jak rozpoznać łuszczycę na paznokciach? Co zrobisz jak rozpoznasz ją u swojej klientki? Poniższy materiał pomoże Ci przybliżyć to zagadnienie.

Jedną z chorób zapalnych skóry, dla której typowe jest zajęcie płytek paznokciowych, jest łuszczyca. Zmianom paznokciowym z reguły towarzyszą zmiany skórne. Czasami jednak zdarza się, iż różnie nasilone zapalenie aparatu paznokciowego poprzedza rozwój zmian skórnych nawet o dziesiątki lat. W przebiegu choroby obserwuje się też, choć rzadziej, zmiany ograniczone wyłącznie do płytek paznokciowych, szczególnie w przypadkach, gdy proces choroby obejmuje dystalne stawy rąk i stóp.

Zaburzenia w przypadku łuszczycy

Dla łuszczycy określamy trzy typy zaburzeń: naparstkowanie, onycholiza i dystrofia płytek paznokciowych.

Naparstkowanie

Najczęściej obserwowanym zaburzeniem jest naparstkowanie. Za przyczynę tego zjawiska uznaje się parakeratozę – objaw typowych dla łuszczycowych zmian skórnych. Parakeratoza polega na występowaniu w warstwie rogowej naskórka niedojrzałych komórek jądrzastych (w zdrowej skórze, bez parakeratozy, w warstwie rogowej naskórka obecne są wyłącznie komórki skeratyzowane, bezjądrzaste). Analogicznie, obecność nie pełni zrogowaciałych komórek w obrębie płytek paznokciowych wpływa na ich zmniejszoną odporność, co w konsekwencji prowadzi do ich wykruszania i tworzenia w płytce drobnych wgłębień – dołeczków. Proces ten w zależności od nasilenia daje obraz płytki pokrytej licznymi, małymi, porozrzucanymi nieregularnie lub zgrupowanymi dołeczkami (obraz naparstka krawieckiego). Zmiany mogą mieć charakter symetryczny. Możliwe jest także zajęcie procesem obłączka. Czasem zaburzenie to może stanowić jedyny objaw choroby. Warto również podkreślić, iż naparstkowanie nie jest charakterystyczne wyłącznie dla łuszczycy. Występuje ono także w przebiegu łysienia plackowatego, a także czasem u osób zdrowych.

Onycholiza

Innym, często obserwowanym zjawiskiem w przebiegu łuszczycy jest onycholiza, czyli odklejanie się płytki paznokciowej od łożyska. Zaburzenie to związanie jest najprawdopodobniej z zajęciem aparatu paznokciowego i zwykle postępuje od wolnego brzegu paznokcia. Pod płytką, w jej dystalnym odcinku, dochodzi do gromadzenia się mas rogowych. Jeśli onycholiza nie obejmuje wolnego brzegu płytki – przyjmuje formę pozornie tłustych ognisk o żółtawobrązowym zabarwieniu, nazywanych plamami olejowymi. Ponadto między oddzielającą się, biało zabarwioną płytką, a różowym paznokciem z łuszczycy obserwuje się bardzo często charakterystyczny żółty pasek. Podobnie więc jak w przypadku napastowania – są symetryczne, a stopień ich zaawansowania jest osobniczo zmienny. Ze względu na występujące w łuszczycy zjawisko Köbnera (typowe nie dla łuszczycy, gdyż obecne także m. in. w liszaju płaskim, ale bardzo często obserwowane w aktywnym okresie dermatozy), czyli wysiewu zmian charakterystycznych dla choroby po zadziałaniu czynnika drażniącego, nasilenie zmian paznokciowych w łuszczycy zależy także m. in. od wykonywanego zawodu, hobby, czy też spędzania wolnego czasu, np. praca w ogrodzie (przesadzanie roślin dłońmi – także w rękawiczkach itp.) powoduje drażnienie i nasila zarówno onycholizę, jak i dystrofię paznokci. Podobnie jak podczas zabiegów manicure i pedicure, które nawet przeprowadzane bardzo delikatnie, potrafią doprowadzić do całkowitego zniszczenia płytki paznokciowej. Nie wskazane jest w związku z tym zakładanie żelu, czy akrylu w celu wyrównania płytki, gdyż procedura przed aplikacją jest wystarczająco drażniąca, by tą płytkę zniszczyć poprzez nasilenie procesów łuszczycowych.

Dystrofia płytek paznokciowych

Najbardziej zaawansowaną formą zaburzeń paznokciowych w przebiegu łuszczycy są paznokcie dystroficzne. Zmianami objęte są zwykle wszystkie płytki, choć samo nasilenie zmian może być osobniczo różne. Związane jest to ze stopniem zajęcia przez proces chorobowy macierzy paznokci w jej części proksymalnej (okolica tylnego wału paznokciowego i lunęli). Płytki stają się pogrubiałe, przebarwione, tracą połysk i stopniowo się wykruszają.

Łuszczyca paznokci z onychomykozą

Do bardzo znacznego zniekształcenia paznokci w przebiegu jednej z odmian łuszczycy – acrodermatitis continua Hallopeau. Dla tej postaci choroby charakterystyczne jest zajęcie dystalnych odcinków kończyn, głównie palców, w obecnością jałowych krost (z zawartością ropy, ale bez obecności bakterii, a więc niezakaźnych) oraz spełzanie płytek paznokciowych. Dystroficzne paznokcie łuszczycowe morfologicznie przypominają paznokcie objęte infekcją grzybiczą, dlatego też w każdym przypadku konieczne jest przeprowadzanie w celach różnicowych diagnostyki mykologicznej. Warto podkreślić, iż zmiany łuszczycowe w obrębie płytek paznokciowych stanowią istotny czynnik ryzyka zakażenia grzybiczego, a współistnienie łuszczycy paznokci z onychomykozą (zakażeniem grzybiczym) jest zjawiskiem dość częstym (10 – 50% chorych z łuszczycą). Różnicowanie łuszczycowej dystrofii paznokci z innymi stanami prowadzącymi do ich destrukcji znacznie ułatwia stwierdzenie towarzyszących łuszczycowych zmian skórnych i/ lub dodatniego wywiadu rodzinnego w kierunku tej choroby.
Łuszczyca paznokci nie jest wyleczalna, a tylko zaleczalna i w związku z tym dla wielu chorych jest ona trudna do zaakceptowania. W każdym przypadku należy wykluczyć współistniejący proces grzybiczy, a w przypadku jego stwierdzenia wdrożyć odpowiednie leczenie. Obecności infekcji grzybiczej jest także czynnikiem sprawczym nasilenia zmian łuszczycowych, gdyż działa drażniąco – zgodnie z opisanym wcześniej objawem Köbnera.

Sposoby leczenia

W terapii łuszczycowych zmian paznokciowych rutynowo stosuje się miejscowo maści glikokortykosteroidowe z najsilniejszej grupy (działające nie tylko przeciwzapalnie, ale także antymitotycznie, a więc przeciwdziałając podziałom komórkowym), rzadziej pochodne witaminy a (retinoidy) z różnym skutkiem. Znana jest też metoda wstrzykiwania glikokortykosteroidów do macierzy paznokci, co umożliwia ich prawidłowy odrost. Najlepszą poprawę stanu paznokci obserwuje się u chorych leczonych ogólnie z powodu znacznie nasilonych zmian skórnych. Ze względu na toksyczność leków systemowych (doustnych, dożylnych czy podskórnych) stosowanych w leczeniu łuszczycy wydaje się, iż zmiany ograniczone wyłącznie do płytek paznokciowych nie są wystarczającym wskazaniem do ich powszechnego zastosowania.

Pamietaj, że łuszczycą się nie zarazisz, grzybicą tak, jeśli pracujesz bez zabezpieczenia np. rękawice higieniczne, maseczka higieniczna.

Materiały zaczerpnięto z książki Dermatologia dla stylistów paznokci.
Artykuł jest autorstwa Lek. med. Agaty Maciejewskiej-Radomskiej i Dr n. med. Małgorzaty Sokołowskiej-Wojdyło.

Czytaj jeszcze Jak rozpoznać paznokcie z grzybicą?

 
                                                                                     

Polecane

Zaufane Opinie IdoSell
4.98 / 5.00 692 opinii
Zaufane Opinie IdoSell
2023-12-21
Jak zawsze świętami obsługa!
2023-11-08
Szybko i sprawnie.
pixel